Watskeburt 1

1
Deze mail, in combinatie met andere complete legio's aan voorbeelden van wanprestatie en wanorde, maken dat ik dit toch met iedereen wil delen. Wanneer er onduidelijkheid is over een onderdeel van een toets, is het in deze schoolcultuur gebruikelijk om de fout onverbiddelijk en in zijn geheel bij de student te leggen. Dat ik deze methode van onderwijs een gedrocht vind, geef ik al aan sinds de eerste dag dat ik met dit "wat is de bedoeling"-onderwijs geconfronteerd ben.

2
Citaat Mail Miriam:

"omdat ik van alle afstudeergroepen nu informatie krijg over de presentaties waaruit alleen maar blijkt dat de mail van 2 febr. van mij niet goed is gelezen, nogmaals: "
Mijn bevindingen zijn echter heel anders. Op het moment dat een mail verstuurd wordt, en je koppelt dit terug naar medestudenten, of je bespreekt dit met begeleidend docenten, komen er allerlei verschillende antwoorden. Dit is niet alleen het geval bij het afstudeerproject, dit afstemmingsprobleem heeft zich in ieder vak gemanifesteerd. Elk vak merk ik dat tijdens bijeenkomsten die ik verplicht met medestudenten in die afgrijselijke groepjes moet hebben dat één type zin keer op keer de boventoon voert. "Wat is de bedoeling, wat moeten we nu inleveren, ik weet niet of dit is wat ze willen".

3
Voor degenen die willen blijven geloven dat dit alleen te wijten is aan de ontbrekende competentie van al deze studenten om de volledig duidelijke instructies goed te lezen, heeft het geen zin om deze mail verder te lezen, blessing ignorance is tenslotte een recht van ieder persoon. Ik vind het bijzonder ironisch dat een opleiding die keer op keer zijn studenten de competenties zelfreflectie, zelfevaluatie en "wat is jouw aandeel" probeert te doceren, zelf geen nanogram van deze kennis in de praktijk toepast.

4
De opleiding laat zich met de volgende metafoor kenschetsen.
Je kent allemaal uit het verleden wel van die kinderfeestjes met zo'n overenthousiaste oom of vader die een idee heeft wat leuk is om te doen. Bij dit spel moet je allerlei dingen zoals een bal pakken, linksom een pion, 30 seconden wachten, bij 3 strafpunten een ik-leef-weer-kaart halen etc.

5
Het idee zit alleen in zijn hoofd en het lukt hem maar niet om de groep kinderen duidelijk te maken wat de bedoeling is. Hij heeft het nog niet vaak in praktijk gebracht dus zijn uitleg is wat chaotisch. Iedere keer dat het spel wordt gestart, doet 1 kind wel weer iets fout, dan start opnieuw een uitleg, en groeit de irritatie bij de vader. Dit tot een dermate niveau dat de natuurlijke enthousiasme die kinderen bezitten, verder en verder wegzakt. Het feestje eindigt dan ook met een over de rooie vader die alleen nog maar scheldend rondloopt, dit doe je fout, dat snap je niet, heb ik je godver toch net uitgelegd.

6
De sfeer is totaal weg, en de jarige heeft nog nooit zo'n verschrikkelijke verjaardag gehad en kijkt op tegen de komende maanden dat hem dit door al zijn klasgenootjes ingewreven gaat worden.

7
Er komt alleen op school nog een complicerende factor bij. Deze complicerende factor is het feit dat de school in zijn ondoorgrondelijke wijsheid heeft besloten om de uitleg en de beoordeling te splitsen in verschillende personen. Dan komen problemen als accentverschillen, interpretatieverschillen, visieverschillen en stijlverschillen opdoemen.

8
Een derde factor die deze onderwijsmethode doet falen is dat ervoor gekozen wordt om studenten zelf hun stof meester te laten maken. De keuze die deze onderwijsmethode inferieur maakt aan de oude onderwijsmethode, te weten die van klassikaal uitleggen en eindigen met een kennistoets, is dat het VOORDOEN en het HERHALEN uit het onderwijs zijn gehaald. O.a. de leercirkel van Kolb toont aan dat dit cruciale elementen zijn die in een leerproces gefaciliteerd moeten worden. Even weer een verhaaltje om dit te visualiseren.

9
Moeder Tijger heeft zich door de wijze uil in het bos laten overtuigen dat het toch echt niet goed is hoe zij van plan is, om haar jongen old-fashion te leren jagen. Allereerst moet Tante Tijger ook bij de opvoeding betrokken worden, zij zal beoordelen of de Jonge Tijgers het er een beetje goed van af brengen. Van de uil mag moeder niet met de kinderen mee op jacht, zij mag alleen instructies en opdrachten geven. De jongen moeten zelf onder elkaar uitvogelen hoe ze het het beste kunnen aanpakken.

10
Zo gezegd zo gedaan, de Jonge Tijgers worden door Moeder Tijger de vlakte opgestuurd en dienen een haas te vangen, deze haas moet in een mandje afgegeven worden. Al snel komen de Jonge Tijgers een ziek konijn tegen. Met moeite huppelt het wat laatste passen. De Jonge Tijgers gaan er om heen staan en overleggen wat ze moeten doen. Omdat ze nog geen mand hebben besluit een Tijger hem onder de arm mee te slepen, het konijn stribbelt tegen en geeft met zijn goede been een flinke stamper tegen de kop van de Jonge Tijger. Met een tand door de lip, dicht oog en mondsluit-problemen smijt de Jonge Tijger het konijn neer.

11
Vanuit de bosjes horen ze een hard gelach. Een van de Jonge Tijgers moet bij het konijn blijven, de andere vier gaan kijken en komen de Chimpansee tegen. Hij zegt: "Gaat lekker jongens, zou je het konijn niet eerst dood maken voordat je het vervoert." Hier waren de Jonge Tijgers nog niet op gekomen. "Maar hoe maak je een haas dood dan?" vragen ze. "Door met een steen hard op zijn hoofd te slaan totdat het bot breekt natuurlijk, zo doe ik het altijd." "Kun je dat even doen, het konijn is hier honderd meter vandaan." "Nee", zegt de Chimpansee "je weet wat meneer Uil daarover zegt, dat moeten jullie zelf uitvinden."

12
De Jonge Tijgers gaan met veel enthousiasme weer terug. Ze zien ook gelijk een flinke kei liggen. Een jonge Tijger loopt erheen en pakt met zijn bek de kei op, hij huppelt terug, maar door het schokken, het gewicht en de hardheid van de kei, gebeurt hetgeen dat iedere ervaren kei-in-de-mond-drager al kon voorspellen. "Auw, Auw" roept de jonge Tijger terwijl hij de kei laat vallen en iets wits uit zijn mond spuugt. "Je slagtand is afgebroken" zegt een andere Jonge Tijger tegen de ene Jonge Tijger. "Waar heb je die dingen überhaupt voor" vraagt een derde. "Hou je mond nou maar, en ga die kei pakken" wordt hem toegesnauwd. Hij loopt naar de kei, pakt hem met zijn twee voorpoten klemvast en nadert op zijn achterpoten het konijn. Het konijn is al wat ouder en heeft goed opgelet tijdens klassikale lessen en weet wat je moet doen in een weerloze situatie, op het moment dat een mannelijk dier je nadert. Hij geeft precies een goede stamper tussen de achterpoten van de Tijger. "Zal ik maar alvast een kinderbijslagaanvraagformulier minder aanvragen" lacht de Jonge Tijger met het dichte oog. Gelukkig voor de Jonge Tijgers viel de steen uit de poten en recht op de neus van het konijn. Na 5 minuten ineengedoken gelegen te hebben, kermend van de pijn, krabbelt de Jonge Tijger weer overeind. "Gelukkig waren ze nog niet ingedaald" zegt hij om nog maar wat stoer te lijken.

13
"Nou, hij beweegt in ieder geval niet meer" concludeert een Jonge Tijger. "Nu alleen nog een mand regelen" Al snel vliegt er vanuit de bosjes een mand richting de club, toch aardig van die aap. Hij is wel alleen vies, ze besluiten om hem te schilderen. De Jonge Tijgers leggen het konijn in de viezige rode mand en gaan op huis aan. In het dorp kloppen ze aan bij de Klus Tijger. "Heb je verf voor ons, wij moeten voor het vak Jagen een konijn in een mand inleveren, je weet hoe erg ze op de vorm kunnen zijn, dus we willen hem even opknappen." Heb je nog een voorkeur voor een kleur?"

14
"Mag ik hier even naar de WC" vraagt de enige Tijgerin. "Ja, achterom het huis zit hij" zegt Klus Tijger. "Doe maar blauw, dat is mijn favoriete kleur", "OK, maar kijk uit hè, hij is niet op waterbasis, en laat ik niet zien dat jullie het ergens anders doen dan bij het riet, die troep is giftig, dus dat moeten we niet door ons hele territorium hebben.".

15
"Ja, dan moeten we gauw gaan, het riet is 10 minuten lopen, en over een half uur begint het kwartier dat we ons konijn moeten inleveren", "Weet je al het lokaal", "Nee, dat mailen ze altijd 3 minuten van tevoren, maar goed, bedankt Klus, houdoe".

16
"Hé, wacht op mij" horen de Jonge Tijgers achter zich. Bijna waren ze Jonge Tijgerin vergeten. Ze haasten zich naar het riet. Daar aangekomen merken ze dat er meerdere verfblikken liggen. "We moeten nu toch echt dat mandje snel verven." "Weet je wat ik gebruik mijn staart wel, ik heb thuis toch wel van die make-up-remover" Zo gezegd zo gedaan. "Nou, je zit wel helemaal onder, maar in ieder geval bedankt, kom we gaan snel"

17
Geheel afgepeigerd komen ze net op tijd aan in het dorp. Ze checken hun mail en gaan naar het lokaal waar ze moeten zijn. Twee Jonge Tijgers hebben hun paspoort niet bij, ondanks het feit dat ze zeer wel herkend worden, hebben zij deze dag voor niks doorgaan, regels zijn regels wordt ze cynisch toegebitst.

18
Twee minuten later komen ze bij de Tante Tijger. Op het moment dat ze binnenkomen merken ze dat die niet vrolijk is. "Hoe komen jullie er in Godsnaam bij om je konijn in een blauw mandje te stoppen" begint de Tante te briesen. "Iedereen snapt dat je dode dieren in een rode mand serveert, bloed is toch rood, het oogt net wat smakelijker, het oog wil ook wat. Bovendien is het een konijn, een haas was de opdracht, dat betekent sowieso een onvoldoende". Maar dit schijnt nog niet alles te zijn.

19
"En die ingeslagen schedel, hoe kom je erbij, waarvoor denk je dat je die slagtanden hebt, wij zijn toch geen achterlijke primaten ofzo" Voor Jonge Tijgerin heeft de Tante Tijger nog een mededeling "Hoe kom je erbij om zo met je vacht om te gaan, je bent de rest van je leven afhankelijk van de mate waarin je in je omgeving op kan gaan, je zit erbij als een blauwborstje! Schilderen doe je altijd met het riet, dat lijkt me logisch" Ik kan jullie niets hoger geven dan een 3.

20
Teleurgesteld gaan de Jonge Tijgers naar huis, ze vragen zich met recht af hoe ze ooit in staat zullen zijn om een buffel te vangen.

21
In dit voorbeeld heb ik weer proberen te geven hoezeer inzet van gemotiveerde studenten zinloos verdampt en de productiviteit tot het minimum wordt gereduceerd.

22
Het is een actuele discussie die nu in de media wordt gevoerd, en waarschijnlijk zal er binnenkort een parlementaire enquette op gezet worden. Niet alleen voor mensen die later het onderwijs in willen is het een actueel onderwerp. Het educeren van mensen is ook een belangrijk deel voor de maatschappelijk werkers. Degenen die dit nu lezen zijn 4de-jaars HBO studenten met een betrokkenheid naar onze huidige maatschappij. Ik vraag om een open houding waarbij er geen angst hoeft te zijn voor een eventuele consequentie die kritiek zou kunnen hebben. Wat zijn je ervaringen? En wat zijn dingen waarvan jij denkt dat ze beter kunnen, maar ook als je juist heel tevreden bent. Gebruik daar 2 A4 voor en voeg die in een van je twee verslagen van je afstudeerproject, dan wauwel je maar 2 kantjes minder over de dingen die je toch niet meent, over wat je nu weer leerde of hoe je dat nu weer ervaarde. Alleen een diepgaande reflectie kan toekomstige generaties voor het drama dat wij doormaken behoeden

24
Ik sluit af met 3 voorbeelden waaruit blijkt dat onze school in een hevige psychose verkeert:

25
1. We krijgen les van een man over onderzoeksvaardigheden, ging allemaal goed, ging allemaal lekker volgens hem. Worden we vervolgens beoordeelt door een ander. Stelt deze vervolgens geheel andere criteria! Ja, nee die man snapte het niet. Zoals hij het deed was fout, is vervolgens een beargumentatie. Volgens mij hebben jullie, HSWB, die man op ons afgestuurd. Het is stuitend om te merken dat iedereen als makke lammen vervolgens zijn her begint te typen.

26
2. De vele voorbeelden waarbij de student ronduit liegt dat hij iets gedaan heeft. Voor innoveren wordt verteld dat, het elkaar feedback op het voorstel geven, is uitgevoerd. Bij 4.1 wordt gedaan alsof alle intake gesprekken daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Bij management doen we alsof we uitvoeren waarom gevraagd wordt. Bij zingeving jokkebrokken we dat we socratische gesprekken hebben gehouden. Het is niet waar en dat weet je zelf ook.

27
Ik ga het nog niet eens hebben over het feit dat het school niet lukt om op een normale manier roosters te maken. De redicule weigering van toetsafname was iets individueels. Van het feit dat een leraar niet eens weet welke onderwijsmethode hij geeft, zijn te weinig getuigen. Het drama van opnametechnieken was een keuze programma. Voor de tragi-komedie die ze het belangrijke vak projectmatig werken hebben genoemd, wil ik niet eens een nummer verkwisten. We hebben op een FUCKING laken gestaan dat we moesten omdraaien, en onze tijd verdaan aan appelhappen. Daarna hebben we daar gemiddeld 30 kantjes aan gewijd.

28
3. Wij hebben voor zingeving een indelingsmodel gekregen. Die zat met die in een groepje en die moest daar weer zo laat zijn en die moest het daar weer over hebben. Met de vaagheid van de vorige zin probeer ik de verwardheid in herinnering te roepen waarmee die indeling verliep. Het bestand met de indeling is tot vijf keer met correcties verstuurd. Ik heb nog drie mailtjes in mijn inbox met als titel DEFINITIEVE UITEINDELIJKE GOEDE INDELING VOOR ZINGEVING.

29
Ik ben hier geen zout op slakken aan het leggen, dit soort foutjes kunnen incidenteel voorkomen. Waar gewerkt wordt vallen spaanders. Maar het is een patroon. Het is goed te vergelijken met drugs. Af en toe een pilletje naar een feestje, geen probleem. Maar de opleiding ligt toch echt doorgesnoven, met een problematische ademhaling, op de EHBO-afdeling van InnerCity en weigert water te drinken.

30
P.S. Ik heb de oplossing voor de huidige crisis waarvan we nu getuige zijn. Ik sta open voor elke reactie. Druk maar op Reply ( digitaleservice@gmail.com ) links boven, of spreek me aan wanneer je me treft. Groetjes.