1
Ok, daar is mail twee. Als spitter maak ik altijd entree met een rijmpie. Flauwekul, klopt, op naar de volgende vier kantjes. De lezersgroep van deze karakters bestaat in ieder geval uit:
Nieuw benaderden, ongeinteresseerden, stilzwijgende voorstanders, stilzwijgende tegenstanders, openlijk agerenden, halfmeekijkenden, verantwoordenlijken, aangesprokenen, geforwarden, nabestaanden en weet niet wat.

2
Voor degenen die nu aanschuiven of wakker worden. Dit is Watskeburt 2-6, de serie die als doelstelling heeft om af te studeren aan de opleiding MWD te Eindhoven en werkzaam te worden voor HSWB Hogeschool in eerste instantie. Elke andere organisatie die mij wil betalen voor een kwalitatief product, kan mij uiteraard ook benaderen.

3
Deze mailserie(slang) is opgesteld om een aantal redenen, kent een opbouw en heeft al een verleden. In deze mailserie zul je mij en mijn carrierekeuzes heel goed leren kennen.

4
Ditgeen is een verslaglegging van 10 jaar studie en ontwikkeling. Ik heb mijzelf altijd heel bewust gelukkig geprezen dat ik een volgevrete, met cola-light afvallende westerling ben, die probleemloos educatie heeft kunnen consumeren, een cruciaal onderdeel van kwalitatieve samenlevingen. Ik vereenzelvig mij dermate met deze mail, dat eenieder die ik spreek, en serieus neem, een kopie stuur van deze mailslang. Elke nieuwe lezer moet nu dus eerst Watskeburt 1-6 lezen. De artikelen die uitgegeven zijn staan op www.grondwet7.nl.

5
Maargoed, eenieder waarmee ik spreek dient zich tot iedere letter in mijn verslag vanaf Watskeburt 1-6 te verdiepen voordat ik uberhaupt een gesprek aanga over een aspect van jouw beoordeling. De discussie is mijn initiatief, en elk aspect bij jou bekend geraakt via ook maar mijn literairste aantipping, kan ik geheel verdedigen en bewijzen, maar dan is het wel cruciaal dat je deze 75.000 karakters (25 kantjes A4) collectief (relationeel) geheugen tot je neemt.

6
Mijn stelling is: Het nieuwe onderwijs functioneert heel slecht, het MWD-onderwijs in Eindhoven loopt achter de feiten aan en het werkveld en de werkwijze verandert fundamenteel. Dit onderwijs en de verandering in het werkveld is een heel ingewikkeld vraagstuk. Ik heb een verder ontwikkeld antwoord, dan heel de MWD-opleiding bij elkaar.

7
Dit is een pittige stelling, daarom dat ik voor dit pleidooi mijn afstudeerscriptie gebruik. De aspecten die ik van de fundamentele verandering bespreek zijn: Globalisering, Digitalisering en Privatisering.

8
Nogmaals, degene die zich niet met dit onderwerp wil bezighouden moet zich vooral niet aan deze mailslang van ongeveer 6 artikelen storen. De waarheid is onomwonden, wat ik hier nu zeg, zal de waarheid in de komende decennia zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

9
Zozo het is nogal wat, zo'n spannend introtje. Je moet toch een beetje op proberen te vallen, wil je dat mensen verder lezen. Nu gaan we naar de reeelere taal. De promotietalk heb ik nu wel gedaan, je hebt nu 5 kantjes van me gelezen. Indien dit niet zo is, is het irrelevant om verder te lezen. Nu we de tijd hebben ga ik toch even het een en ander uiteenzetten.

10
Wat is er aan de hand?
Ik ben een student aan de hogeschool HSWB. Als MWD student ben ik 10 jaar geleden aan deze opleiding begonnen. Als student heb ik zeer van mijn studententijd genoten, educatief gesproken. Als 18-jarig jochie startte ik met MWD. Ik had de Havo met gemak doorlopen met het technisch vakkenpakket: WiB, Nat, Schei, Bio, Ned en En. Mijn moeder werd rond deze periode ziek, ik moest daardoor een eigen plek hebben om te wonen, het enige relevante feit hieraan is dat ik dus een uitwonende, aangevulde studiebeurs kreeg.

11
Ik had gesolliciteerd bij de politie. Toendertijd was de meer-blauw-op-straat-sollicitatie-rush nog niet gestart. Er zat toen een wachttijd van anderhalf jaar bij die organisatie en op aandringen van mijn moeder en oma, "het was altijd zo'n sociale jongen" ben ik de sociale academie gaan doen aan de Hogeschool West-Brabant.

12
In de beginjaren van mijn studententijd had je modulair onderwijs. Ik heb heel mijn leven modulair onderwijs (lessen en tentames) gehad. Ik was een van de kinderen die net als laatst voor het nieuwe onderwijs "de basisvorming" was. De basisvorming was inderdaad de basisvorming voor een kreupele samenleving waarbij veel kinderen met taalproblemen en rekenachterstanden van de scholen af bloeden. Tot aan mijn stage jaren, heb ik altijd hele dagen met docenten doorgebracht. Natuurlijk toen waren er ook de irritaties, maar uiteindelijk: het enthiousiasme van een gezamenlijke 'kennisvibratie', is een elementair persoonlijk, en dus in dit 'Het pleiDooi' bepleit, collectief gemis binnen een proces dat het meest kostbare wapen is dat een cultuur kan hebben, zijn onderwijs.

13
Na ongeveer een jaar op de opleiding gezeten te hebben, kreeg ik van de politie de aanbieding om te komen solliciteren. Ik heb er toen voor gekozen om verder te gaan met deze opleiding, de reden hiervoor was de onmetelijke interesse en inspiratie die gewekt werd door vakken als filosofie, communicatiewetenschap, psychologie, sociologie, ethiek, recht, antropoligie etc. Het onnoemelijk interessante aan de stof van deze opleiding vond ik dat op het moment dat je het klaslokaal uitliep, het zojuist geleerde zich in je dagelijks leven aan je opdrong. Twee voorbeelden hiervan zijn: cognitieve dissonantie reductie en de stelling dat er twee moeten's zijn die ongeconditioneerd waar zijn (dood en kiezen), alle andere moeten's eisen een conditie om waar te kunnen zijn, 'als dit' of 'indien dat'. Het enige dat moeten's in zinnen die mensen uitspreken bewijzen, is dat ze een aanname hebben. Heel de dag door hoor ik nu mensen hun twijfels "rechtzwetzen", en elke zin die "kan niet", "moeten" en "zoals het hoort" bezit, daarvan zoek ik naar de aanname die die persoon kennelijk bezit. Zelf kan ik geen reductionaire uiting meer geloofwaardig over mijn lippen verkrijgen, en het woord moeten gebruik ik zelden conditieloos. Een gemene deler voor de vakken: een kwalitatieve poging voor het modelleren van realiteit, anders het gezegd, het proberen te vangen van de realiteit om je heen.

14
Vanaf dag een van de opleiding ben ik heel fanatiek geweest. Al het geleerde ging ik toetsen en gebruiken in de realiteit. Als ik twee talenten van mezelf zou mogen kiezen: empathie en communicatie. Het is belangrijk om te zien dat er een groot verschil bestaat tussen mij (man 7%) en een overgrote meerderheid van de studenten aan de opleiding MWD (vrouw 93%). Ik heb geen enkele moeite met het afstappen op mensen en ken geen angst voor het vreemde. Dit is misschien zeldzaam voor mannen, maar is onvoorkomend bij vrouwen. De dag nadat we bijvoorbeeld les kregen over drugsgebruik, ging ik naar Rotterdam tussen de junks zitten. Vragen, Vragen, Vragen. Hoe kom je aan je geld, hoe breek je in in een auto, waarom neem je drugs, wat doet dat met je, laat mij eens proberen ;-), waar slaap je? De informatie die ik daar uithaalde gebruikte ik dan weer voor mijn werkstukken en tentames. Ook tijdens de lessen was ik oplettend, doorvragend, meedoend en nababbelend. Ik neem aan dat iedereen dit (h)erkend. Een groot voordeel van mijn genetische opbouw is dat ik een grote discipline heb ten aanzien van verslavingen. Ik ben alleen verslaafd aan nicotine (nog tijdelijk) en informatie (chronisch). Andere groepen die ik op deze manier "onderzocht" heb zijn: Militairen, Allochtonen, Bejaarden, Jongeren, Zwervers, Illigale feestbezoekers, Lonsdale-jongeren, Boot-vluchtelingen (zuid-spanje), Studenten, (ex)Gedetineerden. Mensen die mij kennen weten dat ik heel snel contact maak met vreemden, en ook heel snel ruzie hoor. Mijn contacten laten zich kenmerken door een korte duur en een hoge diepgang. Al mijn contact moet functioneel zijn. Ik ken geen afhankelijkheid in relaties. Mijn motto is: Ik ben solitair denkend en ik ben solitair handelend.

15
Om te voorkomen dat lezers dit gaan ervaren als een lofzang ten aanzien van mijn persoon zal ik ook stilstaan bij mijn zwakheden. Ik ben erg ongeremd, als ik iets meen te moeten doen doe ik dat. Ik ben chaotisch, alles raak ik heel snel kwijt. Hierdoor kan ik helaas niet meedoen aan het huidige paradigma: "Iedereen zijn paspoort bij". Daarnaast zijn er nog heel veel beperkingen door mijn zorgwekkend hoge chaotisme. Ik ben 's ochtends ontoerekeningsvatbaar, elke dag bezit voor mij de microhel dat ik op moet staan. Werkgevers die mij voor 12 uur ergens willen hebben zijn daar zelf verantwoordelijk voor, zeg ik altijd. Ik ben het met de grote filosoof Cruyff eens dat elk nadeel zijn voordeel heeft, en vice versa. Ik zie die verbanden in mijn eigen persoonlijkheid ook. Ik heb een korte concentratieboog, hierdoor maak ik regelmatig dingen niet af.

16
Omdat ik voor de opleiding MWD al kilo's zelfreflectie heb moeten produceren, wil ik hier niet te lang bij stilstaan. Wel wil ik een korte schets hebben gemaakt van wie ik als persoon ben. Dat is belangrijk voor het verdere verhaal. Ik zal nu even de opbouw van de Watskeburts aangeven:

17
Watskeburt 1-6(22-3), een geniale metafoor voor het huidige onderwijs en een typering van de werkwijze op (niet alleen)HSWB.
Watskeburt 2-6(10-4), een beschrijving van de schrijver en zijn achtergrond.
Watskeburt 3-6(24-4) een ongecensureerde beschrijving van de misstanden op Educatiestoep 13.
Watskeburt 4-6(5-5) een analyse en eerste aantipping alternatieven.
Watskeburt 5-6(20-5) een beschrijving van mijn educatieve werkwijze en verdieping alternatieven.
Watskeburt 6-6(31-5) afsluiting en speelruimte voor al wat uit interactie naar voren komt.

18
Ok, weer terug naar het verhaal. Na anderhalf jaar vertroeteld te zijn met dagelijks 6 uur les van het een-na-hoogste niveau, in het hoogstontwikkelde land ter wereld, ging ik stage lopen.

19
Het eerste half jaar liep ik stage bij de Zelfstandigheidstraining in Eindhoven, het tweede jaar liep ik een volledig jaar stage bij Slachtofferhulp. Beide stages heb ik gehaald. In beide periodes heb ik samen in het totaal 6 stagebegeleiders gehad. 2 kregen een andere baan, 1 was er overwerkt, 1 ging er met pensioen en 2 waren degenen die de eindbeoordeling deden. Het nadeel was dat ik iedere keer accenten op verschillende terreinen moest leggen, iedere Maatschappelijk Werker is immers anders. Het aanpassen van leerwerkplannen was maandelijkse kost voor mij. Een groot voordeel was dat ik een kijkje in de keuken kon nemen bij zeer veel verschillende werkwijzen.

20
Het werkveld, waarvoor wij inmiddels miserabel worden opgeleid, kenmerkt zich door het feit dat er evenveel werkwijzen zijn als dat er werkers aanwezig zijn. Je lichaam is je gereedschap is een bekende uitspraak. Ik heb dus uiteindelijk acht gereedschappen mogen inspecteren, een zeer leerzame en vormende ervaring. Tijdens de stage bij Slachtofferhulp met vier begeleiders, was deze organisatie in een crisis. De afdeling Eindhoven heeft meer op mij gerust, dan ik op hun. Regelmatig gebeurde het dat ik de enige "beroepskracht tussen vrijwilligers" was. Hierdoor kreeg ik een aansturende en delegerende rol, en was er bijna geen tijd voor persoonlijk clientencontact. Ik werktte mijn stagebegeleiders in, een omgekeerde rol dus. Mijn supervisor, Maggie, vroeg mij toen of ik geen interesse had om het stagejaar, ondanks dat ik het gehaald had, over wilde doen bij een organisatie die mij meer gelegenheid kon geven voor clientencontact. Omdat ik al snel een stageadres had bij het Algemeen Maatschappelijk Werk zag ik dit als een uitdaging. Mijn grootvader zei me altijd: Kennis is Macht. Omdat ik uit een bovenmodale familie kom, kon ik mij deze luxe, extra studeren, permiteren. De bureaucratie maakte dat ik gedwongen werd om mijn stage bij Slachtofferhulp als onbeoordeeld te boek te laten gaan. Alleen hierdoor was het mogelijk om supervisie opnieuw te ontvangen. Anders was het niet mogelijk.

21
In de stage bij het Algemeen Maatschappelijk Werk ging alles goed, en ik leerde weer geheel andere aspecten die mij ontwikkelde voor het toekomende beroep. Van augustus tot en met februari ging alles goed en mijn stage-begeleider was zeer tevreden. Ook deze stagebegeleider raakte half januari ziek. Ik kreeg een nieuwe stagebegeleider toegewezen. Ik was haar eerste stagiair. Binnen twee begeleidingsgesprekken was zij tot de conclusie gekomen dat ik totaal ongeschikt was voor het beroep. In plaats van inhoudelijke gronden aan te voeren gooide ze het op, wat vaker gebeurt in dit beroepsveld, een intrinsiek gebrek aan een Maatschappelijk Werker karakter. Het niet zien, gaf de diskwalificatie al aan, was onderdeel van een dogma dat ze weergaf in mijn exit-gesprek, het derde contact met haar. Een zelfbekritiserende Maatschappelijk Werker kan moeilijk ontkennen dat in ons werkveld snel de neiging bestaat om zichzelf als een soort zendeling te zien die een zeer specifieke kwalificatie aan de persoon op moreel en karakterologisch gebied vereist. Vaak een grond om collega's en aanstaande collega's te beschrijven als, geen "echte" Maatschappelijk Werker.

22
Ondanks dat zij mij en mijn stage-activiteiten amper kende, en mijn erenswaardige stage-docent Joost Doolen een verklaring eistte, stelde de stagebegeleider een document op met de reden waarom de stage per onmiddelijk beeindigd werd. Dit document van ongeveer 2 kantjes, heb ik gepareerd met een verslag waarin ik 23 onwaarheden in het document aantoonde en schreef een dijk van een stage-verslag waar ik een 7,8 voor heb gekregen. Ik had namelijk een flinke case-load opgebouwd, dus genoeg materiaal om mijn stage-criteria mee te behalen.

23
Nu was alleen het bureaucratische probleem ontstaan, dat ik een onbeoordeelde stage, met een gehaalde supervisie bezat (derdejaars stage II - Algemeen Maatschappelijk Werk) en een behaalde stage (ik kon met terugwerkende kracht de stage bij Slachtofferhulp invoeren), met een onbeoordeelde supervisie. Het verzoek met daarin de hele simpele vraag of ik nu aan het vierde jaar mocht gaan beginnen in september, lag half februari schriftelijk bij de examencommissie, onder leiding van Karin Meesters.

24
Nu mogen jullie raden wanneer het antwoord kwam. En geloof me, meermalig als er een vergadering was, herinnerde ik Karin aan het feit dat ik een antwoord op deze vraag nodig had. Vaak wordt als termijn, met schaamrood op de kaken, 2 of 3 maanden gegokt. Ik kan u vertellen, 17 september, voor de snelle rekenaar, 7 maanden later kreeg ik pas antwoord op deze hele simpele vraag. Pas in de week van 17 september kreeg ik een klas toegewezen, en ben onmiddelijk aan de lessen gaan deelnemen. Ik ben toen voor het eerst geconfronteerd met Het Debakel van het onderwijs.

25
BENADRUKT wil ik aangeven dat ik weet dat mijn stijl van schrijven erg vilein is, dit komt omdat ik in analyses en discussies altijd heel cynisch, sarcastisch en ironisch ben. Ik ben dit bewust alleen naar sterke mensen of naar slecht functionerende autoriteiten. Van het de grond instampen van toch al zwakkere mensen kan niemand mij beschuldigen. Met uitzondering van Karin Meesters en Anoek Berends neem ik niemand iets kwalijk. Wel vind ik het een brevet van onvermogen wanneer mensen dit "nieuwe leren" in zijn huidige uitvoering geheel en als feilloos verdedigen.

26
Ikzelf zie ook voordelen aan de insteek van dit systeem, alleen zijn nu bestaande uitvoering is catastrofaal. Ik probeer met een fenomenologische insteek naar dit probleem te kijken. Dit omdat ik wel echt van mening ben dat indien we nog een decennium doorgaan met dit op onware veronderstellingen gebaseerde, gemanifesteerde gedachte-expiriment, we de slag naar een kennis-economie nooit zullen kunnen maken, welke cruciaal is voor een behoud van onze huidige nr.1 positie in de wereld op het gebied van de welvaart en kennis-beheersing en zijn toepassing, al helemaal als je ook nog in je achterhoofd houd dat de vergrijzing eraan komt. Als lezer moet je je ervan bewust zijn dat ik in 2002 de MWD-opleiding heb verlaten met als enig doel om dit jaar terug te keren, en de oplossing te kennen, te kunnen onderbouwen, te beheersen en zelfstandig te kunnen uitvoeren. LET OP: cruciale elementen van de oplossing voor dit probleem zijn slechts 6 jaar beschikbaar. Ik zei al 5 jaar geleden: "Dit systeem is een nobel streven om het opleiden van je kroost te optimaliseren, het is alleen enkele jaren te vroeg geintroduceerd, bovendien zijn enkele gestelde principes niet juist".

27
Door een schofterige verloop van het 5de jaar, geheel op het conto te schrijven van Karin en Anoek, voelde ik mij gedwongen om de opleiding te verlaten, dit was rond februari. Ik zal op de gebeurtenissen van dit vijfde jaar uitgebreider terugkomen in Watskeburt 3-6. Ik voelde me beroofd van mijn recht op afstuderen. Ik had in dit vijfde jaar een start gemaakt met een onderzoek naar het ICT-bewustzijn onder docenten. Ik heb o.a. Karin Meesters, Alfred Hemens, Dirk Kestens hierover geinterviewd.

28
Mijn interesse was ontstaan voor dit onderwerp doordat ik in mijn stages vrijwel alle medewerkers heb moeten ondersteunen met ICT-vragen. Niet omdat ik er verstand van had, maar omdat ik een grotere vaardigheid bezat doordat ik jonger met de hele apparatuur-bediening in aanraking ben gekomen. Ik weet niet of iemand de uniekheid wil betwisten van het feit dat een jongere generatie een grotere beheersing heeft, van een dermate invloedrijke ontwikkeling. Even als kenschets: aan grote instellingen waarvoor ik stage liep verkochten 20-jarige jochies voor absurde bedragen slecht functionerende administratiesystemen en websites. Vergeet niet dat dit de tijd was vlak voor de zeepbel van World Online. De leasebakken, de verliesgevende bedrijfjes die opgekocht werden voor astronomische bedragen, het was die tijd. Ik was intermediar tussen de instelling en de ICT-leveranciers. Zonder verstand van de technologie te hebben, merkte ik dat veel verkopers en helpdesk-medewerkers hun vak niet beheerste. Ook merkte ik dat de implementatie van allerlei ICT-systemen heel moeilijk verliep naar de medewerkers toe.

29
Ik stelde mijzelf de doelstelling om binnen 3 jaar:
- het ICT-gebeuren, grondig en geheel te snappen
- mezelf de digitale video geheel eigen te maken en de noodzakelijke-apparatuur te kopen
- de apparationele kant, Licht, Geluid, Video-stellages, te verkennen

30
Immers, als dit mij zou lukken zou ik een communicatie-specialist zijn. Ik zou dan opgeleid zijn in intra-communicatie, inter-communicatie, tweedimensionale communicatie & driedimensionale communicatie.

31
Dit omdat ik voorspelde dat dit binnen afzienbare tijd een hele belangrijke rol zou gaan spelen in het werkveld van het Maatschappelijk Werk, op deze drempel staan we nu.

32
Ik ben het jaar daarop overgestapt naar de AIM, een ICT-opleiding aan de overkant. Eind dat jaar ben ik, samen met medestudenten, een bedrijf gestart in de ICT. Het jaar daarop ben ik een bedrijf gestart in de video, met een goede vriend. Het jaar daarop weer, ben ik een bedrijf gestart, met drie ervaringsdeskundigen, in het licht en geluid, voor het geven van shows. Voor elke doelstelling een bedrijf zou je kunnen zeggen. Geen miljoenenbedrijven, maar ze maakten alledrie winst en verschafte mij toegang tot de zeer dure apparatuur.

33
Dit was en is mijn afstudeerproject.

34
Ok, dit was aflevering 2. Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen. Het is iets minder geschikt om op te reageren. Maar voor het verdere verhaal is het wel belangrijke informatie.

35
Per aflevering evalueer ik de reacties:
Deze week is de winnaar:
"Als je er niet te best voor staat kweek je met dit soort epistels bepaald geen goodwill bij de docenten. "
Hiervan heb ik het meest genoten, omdat het ook mijn type taal is. Deze zin is sterk, maar evenals mijn taalgebruik, beschuldigbaar van op de man spelen. Dat mag van mij, en dat moedig ik zelfs aan. Citaat Mulder en Campert: "het politieke debat moet harder." Verder durf ik te wedden dat slechts een klein percentage de betekenis van epistel uit zijn hoofd kent, ikzelf moest hem ook weer even opzoeken om er zeker van te zijn en ik heb genoten van zijn ironische dimensie.

36
Ik snap wel dat je niet het individu moet aanvallen op kwetsbare elementen. Maar een stuk tekst tot epistel verklaren, is iets heel anders. Wat je mij niet snel zult zien doen is een expliciet genoemd persoon dik, lelijk, gebocheld, stinkend of gestoord noemen. Wel zal ik een werkwijze, positiebekleder, handeling of denkbeeld attakeren met termen als kreupel, krankzinnig, gedoemd te mislukken of zelfs fascistisch. Elke term die ik lees of schrijf www.vandale.nl ik gelijk. Daarin ben ik een echte vandalist. Ik hou van moeilijke woorden en ben een echte taalfreak en continu op zoek naar een uitdaging op analyse en/of discussie gebied.

37
Teleurstelling van de week:
Dit gebeurde tijdens de les van Competent in Management. Op het moment dat ik mijn netjes aangevraagde tijd met de docent start, verklaart een medestudent dat ik de leraar zou willen misbruiken voor mijn doelen. Nog voordat er een woord gesproken is wordt ik beschuldigd van immoreel gedrag. Tot hier heb ik nog geen enkele moeite. Maar wat gebeurt er vervolgens. Gaat ze weg! De enige personen die bleven waren de in mijn ogen de grootste talenten van de klas. Elke werkgever waar ik voor zal werken zal ik hen van harte aanbevelen.

38
Nogmaals, als het je niet boeit, negeer het. Angst hoeft er niet te zijn voor het feit dat ik mensen expliciet ga naaien. Wel sta ik achter iedere zin die ik schrijf. De veroorzaker van de aversie is natuurlijk voorbeeld 2 van 1-6. Vergeet niet dat ik begrijp dat het gebeurd, hetgeen we moeten produceren is kranzinnig veel, en de manier waarop is kwellend. Ik wil erop wijzen dat ik die alinea startte met: De vele voorbeelden. Ik heb ervoor gekozen in de voorbeelden om in de wij-vorm te spreken, en niet in de 'er wordt'-vorm. Wanneer je in de wij-vorm spreekt voelt iedereen zich aangesproken, wanneer je in de er wordt-vorm gesproken lijkt het alsof anderen dingen doen die niet door de beugel kunnen, en ik wel alles zou doen. Dit maakt dat ik voor de wij-vorm heb gekozen. Op het moment dat ik zou kiezen voor de term sommigen, dan zou ik het probleem in mijn ogen te klein laten.

39
Ik blijf van mening dat iedere student er zich in meer of mindere mate schuldig aan maakt en dat het een probleem is dat vandaag de dag op iedere opleiding voorkomt. Bewijs hiervoor zijn de aanhoudende opmerkingen van leerlingen in het algemeen, dus niet alleen van jullie, "Leest hij toch niet", "Kan hij niet controleren", "Hebben jullie dat gedaan? Jaaah (Sarcastisch lachje)". Het ontkennen zou zelfbedrog zijn. Het laatste wat ik wil zeggen is dat iedereen niets doet, en ik leg de verantwoordelijkheid geheel bij het systeem. Het verklaren doe ik in een latere aflevering.

40
Algemene indruk van de reacties:

41
Mij viel op dat gelijk de accreditatiecommissie erbij gehaald werd. Dit doet mij bevestigen dat er onder de studenten een grote zorg leeft dat het niet goed gaat met de opleiding en dat de huidige werkwijze zou kunnen leiden tot een waardeloos diploma doordat de lesmehode en zijn uitvoering zal worden gediskwalificeerd.

42
Er kwam ook de opmerking dat ik mijn ongenoegen op een andere wijze zou moeten ventileren, via andere kanalen.

43
Er werd veel gezegd dat ik mijn vinger op de juiste plek leg, en dat veel studenten balen van het laatste jaar en van het onderwijs in het algemeen, ook dat het al vier jaar een drama is.

44
Ik heb, en laat deze mailslang aan ontzettend veel mensen lezen, en hij wordt ook gepubliceerd op internet. Bijna iedereen die ik hem laat lezen en van tevoren de context geef, herkend het probleem. Vaak een aanleiding waarna schoolgaande mensen gelijk massa's voorbeelden beginnen te geven.

45
Leuk weetje: Het verzoek tot een parlementaire enquete naar de psychose van het huidige onderwijs is in de kamer aangenomen. Het middel: de parlementaire enquete is bekend van nationale rampen zoals de bijlmerramp, irt-affaire, bouwfraude, screbenica. De enquette zal zich alleen richten in eerste aanleg tot het middelbare onderwijs.

46
In de reakties hoor ik bijna geen concrete aanbevelingen hoe het anders moet, terwijl nu toch echt begint te blijken dat het anders moet. Veel van de kritiek is op de keuze van de vorm van de aanzwengeling van de discussie. Graag zou ik inhoudelijkere reacties zien. Hoe los je het op? Wat gaat er fout? Welke denkfouten worden er gemaakt? Hoe kan je kleine verbeteringen aanvoeren? Waar verbaas je je over?

46
Alle reacties mogen gemaild worden naar digitaleservice@gmail.com, reply dus maar. Alle documenten zijn te vinden op www.grondwet7.nl. Geen enkele reactie zal ooit met toenaam gebruikt worden. Graag zie ik email-adressen van mensen tegemoet die zich graag in deze discussie zouden willen mengen, of die gewoon geinteresseerd zijn in de afleveringen. Dus als je het er met iemand over hebt, en die is geinteresseerd laat hem dan mailen.

48
De volgende aflevering zal een niets-ontziende mail zijn. Daarin som ik alle rariteiten op die in dit systeem voorkomen. Dit zal in de grofste taal zijn opgetekend. Enerzijds omdat de kracht van een discussie altijd in het vernietigen van het verhaal van een tegenstander zit. Daarnaast doe ik het doordat er ook veel woede achter zit, doordat ik het mij aangedaan voel. Ik zie de huidige generatie inclusief nu dus mijzelf als slachtoffer van een miskleum die de geschiedenis ingaat als een nationale ramp. Klein voorbeeld: Valt het jou niet op hoe vaak HBO'ers, en gewoon blanken he, zeggen: Hun zeggen, hun deden, hun gaan etc. Dit is mij in klas twee van de Havo afgeleerd door toegewijde docenten die vanuit hun kennis mij keer op keer verbeterde. Ik irriteer me daar mateloos aan.

49
Het huidige systeem wordt in deze derde aflevering namelijk in vergeleking getrokken met de onderwijsmethode die ik ontwikkeld heb en ik per onmiddelijk kan uitvoeren. (ik ben benieuwd hoeveel lezers gelijk merkten dat de eennavoorgaande zin fout was) Daardoor vergelijk ik een oude eend met een Hummer. Maak je niet druk, ik val geen persoonlijke studenten met naam en toenaam aan, docenten noem ik wel expliciet, zij zijn namelijk onchanteerbaar. Ik gebruik bewust geen trema's en andere complicerende leestekens, dit omdat sommige computertoepassingen hier niet mee om kunnen gaan (lettertypes, mailservers etc.)

50
Tot slot: Ik geef na Watskeburt 3-6 een demonstratie van hoe lessen in de toekomst gaan zijn. Tijdens deze les van één uur gaan we na onder welke condities Socrates een discussie zou houden als hij in deze tijd zou leven. Hiervoor heb ik 3 tegenstanders nodig en 3 juryleden/observanten.

51
De stellingen die we gaan behandelen zijn (nog onder voorbehoud):
- Het huidige onderwijs is een zinkend schip, en instellingen zitten met hun handen in het haar omdat ze geen antwoord hebben.
- Het huidige onderwijssysteem is de oorzaak van de massale uitval in het MBO-onderwijs, en niet de instelling van de huidige jeugd.
- de derde stelling mag door het opponententeam verzonnen worden.

52
Mail me of spreek me aan. Tot 24 april, bedankt voor het lezen, en nog een heel fijn dagdeel!